ديگه مدرسه رفتن نزديكه

عزيزم وقتي رفته بوديم پاساژ براي خريد تو رو هم برديم آرايشگاه و موهاتو كوتاه كرديم داري كم كم براي مدرسه آماده مي شي

اين چند روزه هم جايي نرفتيم و فقط خونه مامان ناجي و رو چمني جلوي خونه طبق معمول با فاميلا جمع شديم

ديروز كه بابا از ماشين پياده شد كه ليمو بخره تو به من گفتي مامان من بلدم رانندگي كنم منم كه اصلا فكر نميكردم تو جدي بگيري گفتم بشين پشت فرمون و ماشينو روشن كن بريم و تو هم در كمال ناباوري من اومدي و پشت فرمون نشستي و منم كه ماتم برده بود و نمي دونستم خراب كاريمو چه جوري جمع و جور كنم منتظر بودم كه خودت پشيمون بشي و بگي مي ترسم ولي نه تو ول كن نبودي و دست بردي كه سوئيچو بچرخوني كه ديدم بايد خودم كاري كنم و بهت گفتم كه ماشين كج پارك شده و اگه راه بيوفتي مي زني به تير چراغ برق و بزار در يك فرصت مناسب و تو يه خيابون صاف رانندگيتو به ما نشون بده و تو هم زود به حرفم گوش دادي و رفتي صندلي عقب نشستي و خيال منم راحت شد و با خودم گفتم ديگه از اين شوخيا با پسرت نكن كه جنبشو نداره